Wygenerowano:
23.11.2022
13:48:46

Przejdź do spisu książek
Wygenerowano programem:
Q-Księgozbiór 3000





RAFA. Rafael Nadal

( Nadal, Rafael; Carlin, John )

Spis cytatów dla wybranej książki

Strona Treść cytatu Słowa kluczowe / uwagi
7 W każdym meczu najcięższą walkę staczam o to, aby uciszyć glosy w mojej głowie, wyrzucić z umysłu wszystko poza samą walką i całkowicie skoncentrować się na bieżącym zagraniu. Jeżeli w poprzednim punkcie popełniłem błąd, powinienem o tym zapomnieć; jeżeli przychodzi mi do głowy myśl o zwycięstwie, muszę ją zdławić. Gra - elementy charakterystyczne



18 Wytrwać, nigdy nie odpuszczać, znieść wszystko co się wydarzy. Nie pozwolić, by złe czy dobre rzeczy - wspaniałe lub słabe uderzenia, szczęśliwe zagrania i te pechowe - zbiły mnie z tropu. Gra - elementy charakterystyczne



46 Jeżeli ktoś ogląda podczas treningu zawodnika numer dziesięć na świecie i tego z numerem pięćsetnym, niekoniecznie będzie potrafił rozróżnić, który z ich stoi wyżej w rankingu. Kiedy nie czują ciężaru rywalizacji, poruszają się i odbijają piłkę mniej więcej tak samo. Prawdziwa wiedza, jak grać, nie polega jednak tylko na dobrym odbijaniu piłki, lecz także na tym, by dobrze wybierać, by wiedzieć, kiedy powinno się zdecydować na dropszota czy mocne uderzenie, a kiedy zagrać wysoką albo długą piłkę; kiedy zagrać topspinem, kiedy z rotacja wsteczną, a kiedy całkiem bez niej, a także w które miejsce kortu celować. Toni kazał mi od najmłodszych lat myśleć o podstawach tenisowej taktyki. Gdy zawaliłem zagranie, pytał: "No i gdzie się pomyliłeś?". Rozmawialiśmy o tym długo analizując moje pomyłki. Wuj nie chciał robić ze mnie marionetki, usiłował raczej sprawić, żebym myślał samodzielnie. Powiedział kiedyś, że tenis jest grą, w której bardzo szybko trzeba przetwarzać masę informacji; żeby odnieść sukces, należy myśleć lepiej i szybciej niż rywal. A żeby myśleć jasno, trzeba mieć chłody umysł. gra

trening

nadążność



49 Na tym przykładzie widać, jak ważna jest siła psychiki, która oddziela mistrzów od prawie-mistrzów. Mistrz musi zapomnieć o niepowodzeniu, usunąć je całkowicie z umysłu i nie pozwolić sobie na rozpamiętywanie go. Gra - elementy charakterystyczne



55 Toni jest jednocześnie nieugiętym doktrynerem w swoich poglądach na wychowanie dzieci. "Współczesny problem polega na tym", mówi, "że dzieci znalazły się za bardzo w centrum uwagi. Ich rodzice, ich rodziny, wszyscy wokół nich są przekonani, ze trzeba je stawiać na piedestale.Tak wiele wysiłku wkłada się w podnoszenie ich samooceny, że w końcu czują się wyróżnione same z siebie, nie robiąc nic szczególnego. Jako dorośli stają się zdezorientowani: jakoś im umyka, że nie są wyjątkowi w związku z tym, kim są, tylko w związku z tym, co robią. wychowanie

cykl Tytlera

CŻC - cykl życiowy człowieka



60 Kiedy Federer ma dobrą passę i gra tak znakomicie, jedynym wyjściem jest zachować spokój i przeczekać burzę. Niewiele można zrobić, kiedy najlepszy tenisista w historii widzi piłkę tak wyraźnie, jakby była wielkości futbolówki, i uderza ją z olbrzymia siła, pewnością i laserową precyzją. Takie momenty się zdarzają i trzeba być na nie przygotowanym. Nie można wtedy się załamać, trzeba pamiętać - albo przekonać samego siebie - że przeciwnik nie może utrzymać tak wysokiego poziomu gry przez kolejne gemy, że (jak przypomina mi Toni [trener - przyp. JF]) jest również człowiekiem. Jeśli w takiej sytuacji pozostanę opanowany, będę się trzymał swojego plany gry, spróbuję zmęczyć go i sprawić, by poczuł się nieswojo, prędzej czy później spuści z tonu. Jego koncentracja osłabnie i wtedy nadejdzie moja szansa. Gra - elementy charakterystyczne



65 Grałem z potwornym bólem do chwili, w której prawie o nim zapomniałem. Cała trudność leży w koncentracji, w wyrzuceniu z umysłu wszystkiego poza sama grą. Ta zasada znalazła zastosowanie w mojej dotychczasowej karierze. Gra - elementy charakterystyczne



74 Z zewnątrz musiało to wyglądać tak, jak gdyby nagle Federer poczuł się władcą w królestwie Kortu Centralnego. Obserwator mógłby sobie wyobrażać, że myślę: "O mój Boże! Ten mecz mi się wyślizguje. To będzie jeszcze jedna powtórka z 2007!". Tak nie było. Myślałem: "Nie potrafi utrzymać tego poziomu w bieżącym secie oraz w trzech czy czterech następnych. A ja wciąż czuję się dobrze. Trzymaj się swojego planu, a powrócisz do gry! I nigdy, przenigdy nie oddawaj punktu.". Gra - elementy charakterystyczne



77 Tablica wyników mówiła, że w setach prowadzę dwa do zera, ale w moim umyśle wynik wciąż wynosił 0:0. Gra - elementy charakterystyczne



85 Gdy jest pod presją, najczęściej robi to, co do niego należy; prawie nigdy nie podejmuje złych decyzji. Dowód? Nigdy nie przegrał turnieju, kiedy w ostatniej rundzie był w czołówce tabeli. Żeby tak grać, trzeba być bardzo dobrym, ale nie tylko - to nie wystarczy. Trzeba również akceptować własne pomyłki, korzystać z nadarzających się okazji; ocenić kiedy podjąć ryzyko, a kiedy się od tego powstrzymać; kiedy wybrać takie uderzenie, a kiedy inne. Gra - elementy charakterystyczne

nadążność



101 Każdy tenisista korzysta z doświadczeń zgromadzonych podczas wszystkich spotkań, w których grał. nadążność



107 Nadal miał szczęście od samego początku, zaczynając od posiadania wuja, który – nie spełniwszy własnych marzeń o tenisie – poświęcił się ciałem i duszą, by stworzyć zawodnika o kondycji i psychice pozwalającej na grę w najwyższych tenisowych sferach. trening



119 Wtedy nie opanowałem jeszcze sztuczki z odcięciem się od otoczenia i własnych lęków. [+ emocji przyp. JF] Gra - elementy charakterystyczne



128 Równocześnie zrozumiałem to wyraźniej niż kiedykolwiek przedtem: nie dość, że kariera sportowca jest krótka, to w każdej chwili może się zakończyć. sportowcy



129 Przed kontuzją, zanim skończyłem osiemnaście lat, trenowałem pięć godzin dziennie, czasem nawet więcej. Teraz wystarczą mi trzy i pół godziny ćwiczeń. Mniej intensywnych niż kiedyś. Nie trenuję przez dwie godziny na 100 procent; tak intensywnie gram tylko przez czterdzieści pięć minut i staram się wtedy pracować nad konkretnymi aspektami mojej gry, takimi jak wolej lub serwis. trening



166 Carlos Moya sądzi, że on sam najprawdopodobniej ugiąłby się pod taką presją. Każdy inny zawodnik w historii, grając przeciwko Federerowi nawet tak odważnie i błyskotliwie, przegrałby ten mecz. Kiedy ktoś jest tak bliziutko, a mimo to nie wygrywa, kiedy zaczyna się piąty set, co oznacza praktycznie początek całego meczu, a zwycięstwo, które było tak blisko, wymyka mu się z rąk… W takim momencie, jeżeli ten ktoś jest normalnym zawodnikiem – czy nawet "normalnym" czempionem – po prostu daje się ponieść emocjom. Przypomina mu się każda zmarnowana w tym meczu szansa, a te wspomnienia pożerają go całkowicie. W przypadku Rafy tak się nie stało. Dlatego nie jest on zwykłym czempionem. Na początku piątego seta wszystko przemawiało za Federerem, ale rafa zdominował go, poskromił, a na końcu ograł. Gra - elementy charakterystyczne



175 Miałbym duży problem ze skutecznością gry, gdybym był jednym z tych wielu zawodników, którzy w nieskończoność zmieniają skład swojego zespołu. Potrzebuję obecności moich ludzi przede wszystkim w roli przyjaciół, ponieważ w tenisie nadrzędnym warunkiem sukcesu jest odpowiedni stan emocjonalny. Im lepiej się czuję, tym większa szansa, że świetnie zagram. Często podkreślam znaczenie słowa „wytrwałość”, ale innym ważnym pojęciem w moim słowniku jest „ciągłość”. W ogóle nie rozważam możliwości rotacji w moim zespole. Zawsze funkcjonował on w tym samym składzie i mam nadzieję, że tak już zostanie. Wzorzec ten ustalił Toni, który stoi przy mnie od zawsze; nie zamierzam tego zmieniać. Fizyka Firmy



176 Kiedy widzę jak wspaniale potrafię rozegrać punkt albo uderzyć kończącą piłkę z forhendu, moje morale rośnie. Co więcej, wizualizuję sobie przy tym lepsze aspekty mojej gry, a to pozwala mi nakreślić w umyśle obraz, który mogę potem odtworzyć na korcie. W ten sposób zyskuję poczucie kontroli, potrzebne mi, żeby dobrze uderzyć piłkę. Trudno to wyjaśnić, ale właśnie tak to działa. SDR - sztuka dobrej roboty



wizualizacja
177 W moim przypadku prawdopodobnie zadziałał trening Toniego, który już w dzieciństwie wpoił mi przekonanie, że w każdym meczu mam pod górkę. Czy to dobry pomysł, żeby zawsze zaczynać mecz w takim stanie umysłu? Nie wiem. Czasem osłabia to moją pewność siebie i sprawia, że gram mniej agresywnie, niż mógłbym. Ale z drugiej strony, dzięki temu traktuję każdego przeciwnika z szacunkiem i nigdy nie wpadam w zachwyt nad własnymi umiejętnościami. Być może z tego powodu rzadko przegrywam z zawodnikami, których pozycja w rankingu podpowiadałaby, że powinienem ich łatwo pokonać, a w rzeczywistości potrafiliby sprawić mi nieprzyjemną niespodziankę. zawrót głowy od sukcesu

gra



177 Najmocniejszą jego stroną jest doskonałe przewidywanie wydarzeń na korcie. nadążność



179 Zrozumiałem wtedy lepiej niż kiedykolwiek, jak bardzo jesteśmy uprzywilejowani my, zawodowi tenisiści, a jak niesprawiedliwa i kłopotliwa w porównaniu z naszym statusem jest sytuacja wielu olimpijczyków. Trenują bardzo ciężko, przynajmniej tak jak my, ale za swoją pracę wynagradzani są dużo gorzej. Tenisista numer 80. w światowym rankingu korzysta z przywilejów, będących poza zasięgiem mistrza dowolnej dyscypliny lekkoatletycznej, pływania czy gimnastyki – nie mówiąc już o sławie. Nam, tenisistom, zapewnia się wszystko przez cały rok, a pieniądze, jakie otrzymujemy, pozwalają nam zaoszczędzić znaczące sumy na przyszłość. Inni sportowcy narzucają sobie klasztorną dyscyplinę przez cztery lata, przygotowując się na jeden najważniejszy występ – na igrzyskach olimpijskich – a mimo to większość z nich otrzymuje wsparcie nieproporcjonalnie małe do wkładanego wysiłku. To godne podziwu, że trenują tak rygorystycznie, z tak wielkim poświęceniem, dla samej satysfakcji współzawodniczenia i pasji, jaką czują dla swoich dyscyplin. sportowcy



194 Jego rodzice i wuj Toni od najwcześniejszych lat przekazywali mu, że bez pokory i ciężkiej pracy jego talent nigdy nie zakwitnie. Pokora polega na rozpoznaniu swoich ograniczeń i zrozumieniu, że nad ich przezwyciężeniem trzeba ciężko popracować. trening

! - dobry cytat



194 Zawodnik, który w trakcie meczu nie rozpamiętuje popełnionych błędów, czy też taki, który po wspaniałym uderzeniu i wysunięciu się na prowadzenie umie kontrolować przypływ optymizmu i kontynuować grę na stałym poziomie, oceniając każde zagranie niezależnie, z dużą szybkością i pod brutalną presją czasu, z pewnością wyrośnie ponad resztę i zostanie mistrzem nie raz, nie dwa, ale wiele razy. Gra - elementy charakterystyczne



213 Chodziło o zachowanie podczas zawodów tego, co nazywamy w Hiszpanii una buena cara, „dobrej miny”.
Zachować dobrą minę oznacza przybrać podczas gry poważny, skupiony wyraz twarzy; taki, który zdradza możliwie jak najmniej negatywnych emocji i jest objawem wytrwałości oraz profesjonalnej dyscypliny. Przeciwieństwem dobrej miny jest taka, która odzwierciedla wściekłość, zdenerwowanie, napięcie, strach czy nawet euforię odczuwaną podczas meczu. Toni uważa, że nie jest to wyłącznie kwestia estetyki czy dobrych manier. Teoria mówi – a Joan Forcades popiera w tym względzie Toniego – że od wyrazu twarzy zależy w znaczącym stopniu stan umysłu, a w przypadku tenisisty również funkcjonowanie jego ciała. Innymi słowy, jeżeli zdołam utrzymać podczas meczu dobrą minę, rośnie szansa, że nie rozproszy mnie ostatnie zagranie, dobre czy złe, ani zdobyty lub stracony punkt. Z dobrą miną będę potrafił skupić swój umysł na chwili obecnej, na tym, co wymusza na mnie bezpośrednio sama gra. To inny sposób praktycznego wdrożenia głoszonej przez Toniego zasady wytrwałości i jeszcze jeden aspekt tego, co Joan nazywa „holistycznym” podejściem, potrzebnym, by odnieść sukces w sporcie.
gra



232 Prawdziwy sprawdzian nadchodzi, kiedy budzę się rano po całonocnej zabawie i ostatnia rzecz, jakiej mi się chce, to wstać i trenować. Wiem, że czeka mnie mnóstwo wściekle ciężkiej pracy, takiej, że pot będzie się ze mnie lał litrami. W umyśle pojawia się wtedy pytanie: „Może darować sobie dzisiaj ten trening? Tylko ten jeden raz?”. Ale to syreni śpiew i nie słucham go, bo wiem, że kieruje mnie w dół stromego i śliskiego stoku. Jeżeli moja siła woli osłabnie raz, zawsze będę już słaby. trening



236 Kiedy prowadzę, mam tendencję do zmiany stylu gry na defensywny. gra

taktyka



247 Specjalne podziękowania składam zaś mojemu wujowi, trenerowi i przyjacielowi, Toniemu Nadalowi. trening



Rola trenera