wychowanie

W pierwszym roku po sprawie Roe przeciw Wode’owi około 750 000 kobiet w Stanach Zjednoczonych dokonało aborcji (jedna aborcja przypadała na 4 żywe urodzenia). Do roku 1980 liczba aborcji osiągnęła 1,6 miliona (jedna na każde 2,26 żywych urodzeń) i zatrzymała się na tym poziomie. W kraju liczącym 225 milionów mieszkańców liczba 1,6 miliona zabiegów przerywania ciąży rocznie – jeden na 140 Amerykanów - może nie wydawać się szczególnie dramatyczna. W ciągu pierwszego roku po śmierci Nicole Ceausescu, kiedy w Rumunii przywrócono legalną aborcję, jeden zabieg przypadał na 22 mieszkańców. Jednak co rok 1,6 miliona Amerykanek, które zachodziły w ciąże, nagle tych dzieci nie rodziło.

Przed sprawą Roe przeciw Wade’owi załatwić i pozwolić sobie na bezpieczną nielegalną aborcję mogły przede wszystkim dziewczyny z rodzin z klasy średniej i wyższej. Teraz, zamiast nielegalnego zabiegu, który mógł kosztować 500 dolarów, każda kobieta mogła z łatwością dokonać aborcji, często za kwotę mniejszą niż 100 dolarów. Jakie kobiety najbardziej skorzystały na sprawie Roe przeciwko Wade’owi? Bardzo często były to kobiety niezamężne, ubogie lub nastoletnie, a czasami jednocześnie i niezamężne, i biedne, i nastoletnie. Jaką przyszłość mogły mieć ich dzieci? Z jednego z badań wynika, że typowe dziecko, które nie przyszło na świat w wyniku zalegalizowanej aborcji w pierwszych jej latach, miałoby o 50% większe od średniej szanse życia w nędzy; miałoby też o 60% większe prawdopodobieństwo wychowywania się z tylko jednym z rodziców. Te dwa czynniki – ubóstwo w dzieciństwie i wychowanie przez jednego rodzica – należą do najsilniejszych prognostyków mówiących, że dziecko czeka kryminalna przyszłość. Dorastanie w domu z tylko jednym rodzicem mniej więcej podwaja skłonność dziecka do popełniania przestępstw. Podobnie jak bycie dzieckiem nastoletniej matki. W innym badaniu wykazano, że słabe wykształcenie matki jest najważniejszym czynnikiem prowadzącym ku przestępczości.

Ci pierwsi drobiazgowo planowali czas wolny swoim dzieciom, wożąc je z jednych zajęć na drugie, wypytując ich o nauczycieli, trenerów i kolegów z drużyny. Pewne dziecko z dobrze sytuowanej rodziny, któremu towarzyszyła Lareau, grało w drużynie bejsbolowej, dwóch zespołach futbolowych, a latem dochodziła do tego jeszcze koszykówka. Oprócz tego występowało w orkiestrze i brało lekcje gry na fortepianie.

„Wielka czułość” połączona z pasją, która pozwala skłonić innych do tego, by „biegli z maksymalną prędkością ku perfekcji”. Napędzane miłością przywództwo nie jest gnaniem innych do przodu bez względu na ich aspiracje, dobrostan lub osobiste potrzeby. Nie jest to również bycie przemiłym menadżerem – równiachą patrzącą przez palce na kiepskie wyniki pracownika, które mogą w przyszłości zaważyć na jego dalszym rozwoju zawodowym. Kierujący się miłością przywódcy pragną widzieć jak ukryty potencjał rozkwita, i robią co mogą, by w tym pomóc. Ujmując to prościej: kiedy dzieci, uczniowie, studenci, lekkoatleci lub pracownicy realizują w pełni swój potencjał? Wtedy, gdy ci, którzy są ich rodzicami, nauczycielami, trenerami lub menadżerami, budzą zaufanie, wspierają, zachęcają, odkrywają ich możliwości oraz wyznaczają wysokie standardy.

Kiedy wychodzimy z młodzieńczego etapu zależności, nie jesteśmy tak naprawdę gotowi na przejście do etapu całkowitej niezależności. Nosimy bowiem w sobie nawyk uczenia się z książek i od nauczycieli, który w dużej mierze nie nadaje się do praktycznej fazy samokształcenia lub życia, które nadejdzie później. Zwykle jesteśmy nieco naiwni społecznie i nieprzygotowani do politycznych gier, w które grają ludzie. Wciąż niepewni co do naszej tożsamości, uważamy, że w świecie pracy liczy się zdobywanie uwagi i nawiązywanie przyjaźni. A te błędne przekonania i naiwność zostają brutalnie ujawnione w świetle realnego świata.

When we emerge from the youthful state of dependency, we are not really ready to handle transition to an entirely independent phase. We carry with us the habit of learning from books or teachers, which is largely unsuited for the practical, self-directed phase or life that comes next. We tend to be somewhat socially naive and unprepared for the political games people play. Still uncertain as to our identity, we think that what matters in the work world is gaining attention and making friends. And this misconceptions and naivety are brutally exposed in the light of the real world.

He had been trained by guards and teachers to believe that every time he was beaten, he deserved it – because of the treasonous blood he had inherited from his parents. The girl was no different. Shin thought her punishment was just and fair, and he never became angry with his teacher for killing her. He believed his classmates felt the same way.

Były także inne dobrodziejstwa. Jedzenie przyniesione na obiad było obfite, składało się z wielkich mis ziemniaków, gulaszu, stosów warzyw. Nawet pojawienie się masła i białego chleba nie spowodowało zaskoczenia. Najwyraźniej te nazistowskie matki miały status równy wojsku i jadały równie dobrze.

Ale błogosławieństwo wypowiadane nad jedzeniem było nowym rodzajem modlitwy. Gdy pielęgniarki w bieli podały jedzenie, wszyscy zwrócili się w stronę ściany, gdzie wisiał imponujący portret Hitlera nad wielką swastyką, kobiety uniosły prawe ręce i powiedziały chórem: „Nasz Führerze, dziękujemy ci za twoją hojność, dziękujemy ci za ten dom, dziękujemy ci za to jedzenie. Tobie poświęcamy wszystkie nasze siły (Kräfte), tobie poświęcamy życie nasze i naszych dzieci!”.

Składały podziękowania bóstwu. Przynosiły Hitlerowi swoje dzieci, jeszcze nienarodzone.

Przełożona i ja jedliśmy w innym pomieszczeniu. W trakcie rozmowy spytałem, czy tylko najlepsze nazistki mogą przyjechać do Bad Sachsa. Uśmiechnęła się przebiegle i przyznała, że często przyjmują „inne” – zdrowe młode matki, co do których miały duże nadzieje, ale które nie zostały należycie wychowane w nazistowskiej ideologii. Zapewniła mnie, że po spędzeniu kilku tygodni w domu NSV młoda kobieta czuła się znacznie lepszą nazistką niż w momencie przybycia.

Opowiedziała mi szczegółowo historię młodej działaczki społecznej w mniejszym mieście, która mogłaby wiele dla Partii osiągnąć, gdyby chciała. Jej przekonania były jednak raczej letnie. Partia uznała za stosowne zaaplikować jej kurs ideologii nazistowskiej – nie w obozie koncentracyjnym, na który być może zasługiwała, ale w tym domu dla matek.

Co ranka kobiety słuchały godzinnego wykładu o tym, co naprawdę oznacza nazizm. Po powrocie do domu stawały się najwytrwalszymi działaczkami w swoich społecznościach.

Liczne eksponaty dotyczące wczesnych plemion germańskich zainspirowały nauczyciela do opowiedzenia, jak to ludy germańskie zawsze były przykładem prawości wśród plemion – jako pierwsze przyniosły do Europy prawdziwą kulturę, najwcześniej wypracowały prawdziwe rządy, opanowały Europę dzięki swemu nieustraszonemu duchowi, który był przekazywany przez wieki, a teraz został uosobiony w postaci Führera i partii nazistowskiej.

Hitler i jego instruktorzy znają psychologię chłopców – wykorzystują każdy instynkt, każdą wykluwającą się emocję, by wlać dusze nazistowskich chłopców w formy, w których niedługo zastygną na resztę życia.