Strona |
Treść cytatu |
Słowa kluczowe / uwagi |
33 |
Wyraźnie widoczne osiągnięcia wolnej gospodarki nadal wydają się mniej atrakcyjne niż obietnice wiecznie bankrutującego socjalizmu. [Zmiana J.F.] |
wolny rynek
kapitalizm/socjalizm
|
69 |
Kapitalizm przeobraża odruch dawania w zdyscyplinowany proces twórczego inwestowania opartego na nieustannej analizie potrzeb innych. |
wolny rynek
Fizyka Człowieka
|
102 |
Faktycznie można by powiedzieć, że dochód państwa z inflacji wzrósł do 60%, ponieważ każdy 1% wzrostu poziomu cen wywołuje skok dochodów federalnych o 1,6%. Państwo, rozrastając się, w zaklętym kręgu zależności powiększa jednocześnie swe wpływy z podatków.
Jest to nowe keynesowskie źródło stagnacji i ubóstwa w krajach Zachodu. Politycy sprzedają przede wszystkim nowy rodzaj płynności – stabilizację i bezpieczeństwo – i wydaje się, że nie ma końca popytowi na te usługi. Jednak bezpieczeństwo takie, podobnie jak oszczędzanie, płynność i czas wolny, tworzy własny paradoks więźnia. Kilku ludzi może uwolnić się od ryzyka oraz zyskać ochronę przed inflacją, poprzez zwrócenie się do państwa. Ale gdy uczyni to większość, bezpieczeństwo i stabilność narodu spada. W pełnym zagrożeń i zmian świecie najlepszą ochroną przed ryzykiem jest innowacja i kreatywność, badanie i odkrywanie, konkurencja i przedsiębiorczość, „trafne inwestycje […], aby przezwyciężyć ciemne moce czasu i niewiedzy, przysłaniające przyszłość”. |
dylemat ja/grupa
państwo
inflacja
|
103 |
Ta sztuczna podnieta, jak narkotyk, wymaga co raz większych dawek dla utrzymania pierwotnego efektu. |
inflacja
|
104 |
Nawet w krótkim okresie realny popyt globalny jest efektem produkcji, a nie polityki państwa. Jedynym sposobem, w jaki polityka podatkowa może wiarygodnie wpływać na dochody realne, jest zmiana bodźców dla dostarczycieli podaży. Zmieniając wzorzec nagród tak, by dawały one pierwszeństwo pracy przed czasem wolnym, inwestowaniu przed konsumpcją, źródłom produkcji przed zbiornikami bogactwa, działalności podlegającej opodatkowaniu przed nieopodatkowaną – państwo może bezpośrednio i potężnie wspierać ekspansję realnego popytu i dochodu. Tak twierdzi ekonomia podaży. |
bogactwo
ekonomia
|
|