Strona |
Treść cytatu |
Słowa kluczowe / uwagi |
91 |
Około godziny 20 austriacki nazista Odilo Globocnik zjawił się w Kancelarii i przekonał Neuratha, że powinien podsunąć Hitlerowi sugestię, iżby Seyss-Inquart wysłał do Berlina depeszę z „prośbą” o interwencję. Sam Hitler podyktował odpowiedni tekst. Depesza (której Seyss-Inquart nie widział na oczy) wzywa Hitlera do interwencji wojskowej w celu przywrócenia ładu i porządku z uwagi na niepokoje, akty zabójstw i rozlew krwi w stolicy Austrii. |
pretekst
|
111 |
Zawsze się znajdą inteligentni ludzie – przynajmniej oni sami za takich się uważają – którzy, jeśli w rachubę wchodzą takie decyzje, jakie podjąłem, wynajdą więcej przeszkód, aniżeli są w stanie wykrzesać z siebie entuzjazmu. Właśnie dlatego miało tak ogromne znaczenie to, iż trwałem niezłomnie przy podejmowanych decyzjach i realizowałem je z żelazną determinacją w obliczu wszelkiej opozycji. |
motywanta
inteligencja - grupa społeczna
cel
lider
|
112 |
On sam wiedział, iż żołnierz piechoty to człowiek ulepiony z takiej samej gliny jak inni, również odczuwa śmiertelny strach, również musi się wyspać, zjeść, napić świeżej wody; wreszcie potrzebuje również schronienia. Ilu jego towarzyszy broni z I wojny zginęło niepotrzebnie, biegnąc do latryn, jedynie z winy krótkowzrocznych Ottonów Försterów, którzy nie zadbali o zainstalowanie tych urządzeń w bunkrach? |
lider
Lider od zera
|
113 |
potrafi podejmować decyzję wyłącznie wtedy, kiedy należy czemuś się przeciwstawić. |
motywanta
negant
|
125 |
Goebbels polecił wydawcom prasowym wstrzymanie „na razie” jakichkolwiek doniesień o antyniemieckich wystąpieniach w Polsce. |
media
|
131 |
Hitler złożył swój podpis bez widocznego entuzjazmu. Deklarację zamykały następujące słowa:
[…] Uznajemy podpisany w nocy układ, jak również anglo-niemieckie porozumienie morskie, za symbol pragnienia naszych dwóch narodów do wieczystego zachowania pokojowych stosunków.
Gdy Anglik wyszedł, w „Domu Führera” zjawił się Ribbentrop. Niebawem, schodząc wraz z Hitlerem po długich schodach, zauważył, że nie jest pewien, czy podpisywanie takiego dokumentu było rozsądne. Spitzy usłyszał, jak Hitler mruczy pod nosem: „ Ach, ten świstek nie ma żadnego znaczenia. |
politycy
|
137 |
Nieodzownym warunkiem politycznego i militarnego zwycięstwa państwa jest posłuszeństwo, lojalność i zaufanie do jego przywódców. Oficerowie powinni wiedzieć, że wartość bojowa każdej grupy żołnierzy, którym brakuje tych cech, jest zerowa. Obojętność lub tylko wymuszone posłuszeństwo nie wystarczą. Nie wykrzeszą one bowiem entuzjazmu, nikogo nie zainspirują do ofiar i poświęcenia, niezbędnych przy osiąganiu kolejnych celów. Przeznaczeniem Niemiec była zawsze walka z przeważającym wrogiem. Ilekroć los nam w niej sprzyjał, przychodziły nam w sukurs siły niematerialne, daleko skuteczniejsze aniżeli liczebna bądź materialna przewaga nad nieprzyjacielem. Jest wprost nie do pomyślenia, żeby jedynym obowiązkiem oficera było przejawianie dbałości o stosunek liczbowy sił własnych i przeciwnika, przy całkowitym zlekceważeniu lub niedocenieniu wszystkich tych czynników, które w przeszłości zawsze stanowiły o zwycięstwie lub klęsce. |
żywe walczy
|
143 |
Przez całą zimę inflacja spędzała mu sen z powiek. Przesłuchiwany po wojnie Blomberg oświadczył, że gdy w styczniu 1939 roku powrócił z przymusowego rocznego odosobnienia, skonstatował znaczne obniżenie poziomu życia. Głęboka inflacja nasilała się w maju 1938 roku. Pod koniec roku znajdowały się w obiegu 8223 miliony Reichsmarek, w porównaniu z 5278 milionami w maju i 3560 milionami w 1933 roku. |
inflacja
państwo
|
144 |
W wojnie tej jego oficerowie powinni służyć niewzruszenie, umierać z honorem, swoim zaś postępowaniem dowodzić podwładnym, iż w pełni zasłużyli na miano przywódców. Otwarcie wyraził swoją pogardę dla dawnego ducha Reichswehry już w pierwszym przemówieniu - wygłoszonym 18 stycznia do 3600 poruczników wojsk lądowych wypełniających szczelnie Salę Mozaikową świeżo wzniesionej przez Speera Kancelarii; audytorium temu przewodzili trzej głównodowodzący rodzajów sił zbrojnych oraz Keitel. Hitler żądał od oficerów optymizmu, pesymizm bowiem był ich największym wrogiem - rodził defetyzm i pozbawiał ludzi nadziei. „W co macie wierzyć? - zadawał im wzniosłe pytania. - Wymagam od was, moi młodzi oficerowie, niewzruszonej wiary w to, że nadejdzie dzień, gdy Niemcy, nasza niemiecka Rzesza, stanie się dominującą potęgą w Europie, i że w tym marszu ku potędze żadne inne mocarstwo nie zatrzyma nas i nie złamie! |
idea ekspansji
|
156 |
Oficerowie Hitlera wyrażali swój podziw dla jego nowego dokonania, również wiele drobnych ryb, które w cięższych czasach przeszły cichcem do obozu „ruchu oporu” w marcu 1939 roku dało wyraz swojej admiracji w prywatnych dziennikach i listach pisanych do przyjaciół. |
podklejenie
|
156 |
Rzesza przejęła czeskie rezerwy złota, którymi pokryto potężny deficyt budżetowy państwa. |
cel
wojna
|
160 |
Goebbels ujawnił wszystkim wydawcom tajną instrukcję, na mocy której w prasie nie miały prawa się pojawić – „aż do odwołania” – żadne inwektywy przeciw bolszewizmowi czy ZSRR. |
propaganda
media
dziennikarze
|
166 |
Monolityczna solidarność führera i jego Volku przetrwała do samego końca mimo zgoła przeciwnych opinii następnych pokoleń. |
grupa
żywe walczy
|
220 |
Pośrednim rezultatem odrzucenia przez Wielką Brytanię propozycji pokojowych Hitlera było usztywnienie jego stanowiska dotyczącego kwestii przyszłości Polski. Nie ponowił już swojej oferty odbudowy kadłubowego państwa polskiego. Polska miała zostać podzielona, rozczłonkowana i ponownie zasiedlona w taki sposób, żeby nigdy się nie odrodziła i nigdy nie przysporzyła problemów Niemcom, czy ZSRR.
Zwiastunem nowego porządku była seria radykalnych zarządzeń. 4 października Hitler udzielił amnestii wszystkim Niemcom, którzy „rozsierdzeni popełnionymi przez Polaków aktami okrucieństwa” dopuścili się czynów sprzecznych z prawem. |
prawo
Polska
|
220 |
Im prędzej i brutalniej zaczniemy, tym szybciej ujrzymy efekty i tym krócej potrwa wojna”. |
taktyka
|
221 |
Polska musi pozostać tak uboga, żeby Polacy sami chcieli pracować w Niemczech. |
Polska
|
254 |
„Jedynie Führer zdołał odrzucić sztampowe reguły prowadzenia wojny, których wyznawcą był Sztab Generalny, po czym sporządzić wspaniały, szeroko zakrojony plan, w którym współgrały rozmaite elementy: wola walki narodu, mistrzowskie zastosowanie propagandy - i tak dalej. Właśnie ów plan stanowił niezaprzeczalny dowód na to, iż Hitler nie miał analitycznego umysłu przeciętnego oficera sztabowego czy eksperta od spraw wojennych, tylko umysł wielkiego stratega” |
czynnik wiktoria
|
265 |
Zaproponował również, żeby pozostałe po takim odsiewie dzieci uczyć jedynie kilku podstawowych czynności: „Liczenie do pięciuset, nauka podpisywania się i dobrego ułożenia, wpajanie Bożego nakazu posłuszeństwa Niemcom, jak również wyrabianie nawyku uczciwości i pracowitości”. Dzieci spełniajace kryteria rasowe można, zdaniem Himmlera, ewakuować w głąb Rzeszy gdzie otrzymałyby odpowiednie wychowanie. Podkreślił: „[…] powyższa metoda jest najłagodniejsza i najskuteczniejsza, jeśli odrzucimy – jako niegermańską, niemożliwą do realizacji i sprzeczną z naszymi przekonaniami – bolszewicką metodę eksterminacji”. |
żywe walczy
|
361 |
Na niektórych terenach, zwłaszcza w krajach bałtyckich, „problem żydowski” sam uległ rozwiązaniu. Rodowici mieszkańcy tamtych ziem dokonali prywatnej zemsty za „żydowskie ekscesy”, jakie nastąpiły po radzieckiej inwazji na Litwę w 1940 roku. (Hitlera poinformowano, iż pewnego ranka „żydowscy komisarze” spędzili w jedno miejsce tutejszych kupców, po czym wystrzelali ich co do jednego). |
|
361 |
Co zaś najważniejsze, tacy „chłopo-żołnierze” byliby jego zdaniem daleko lepszymi wychowawcami dzieci aniżeli posiadający uniwersyteckie dyplomy nauczyciele w szkołach podstawowych, którzy są zawsze niezadowoleni: należy atoli pamiętać, iż Hitler nie chciał, żeby rosyjskie masy otrzymywały jakąkolwiek edukację. „Jest w naszym interesie – twierdził żeby ci ludzie znali się tylko na znakach drogowych”. |
nauczyciele
|
405 |
Generał Hoepner za przedwczesne wycofanie swojej panzergruppe został w niesławie usunięty z wojska. Rozjuszony perspektywą utraty „wypracowanego prawa do emerytury”, Hoepner wytoczył przed Berlińskim sądem proces państwu, który wygrał. |
żołnierze
państwo
|
405 |
Adolf Hitler wprowadził zasadę, iż on, fuehrer, stoi ponad prawem, i 26 kwietnia zwołał Reichstag, który miał zatwierdzić odpowiedni dekret. Dawał mu on władzę nad każdym obywatelem rzeszy „bez względu na tak zwane wypracowane prawa”. |
Podległość ludziom
|
434 |
gdzie w każdej chwili groziło zajęcie przez nieprzyjaciela jedynych znajdujących się w niemieckim posiadaniu kopalń niklu. (Hitler twierdził nawet, iż gdyby był Stalinem albo Churchillem, zjadłby diabła, byleby tylko odbić te kopalnie; za kilka miesięcy Niemcy nie mogłyby wyprodukować ani jednego czołgu czy pocisku). |
myślenie
myślenie systemowe
|
446 |
Dzięki rozkodowaniu niemieckiego szyfru Anglicy zawczasu wiedzieli o każdym wychodzącym w morze zbiornikowcu, który następnie bezlitośnie zatapiali. |
bilansowanie
Resergia
|
455 |
Dotychczas przywódców rosyjskich cechowały brak elastyczności, niepewność oraz krótkowzroczność. Nagle jednak stali się oni giętcy, rozważni i przewidujący, bronią pancerną zaś zaczęli się posługiwać według niemieckich wzorów z lat 1939 i 1940. |
nadążność
|
466 |
Wciąż pewni swojej przewagi, niemieccy żołnierze żywili przeświadczenie, że przegrywają z niefortunnymi okolicznościami, nie zaś z Armią Czerwoną: winą za porażki obarczali brak paliwa, niepogodę, niepewnych sojuszników. Nic nie podkopało ich zaufania do führera, ale, jak wynikało z raportów służb bezpieczeństwa, w Niemczech dały się słyszeć pierwsze pomruki niezadowolenia wśród ludności cywilnej. |
! - dobry cytat
|
469 |
Göring oskarżył zjadliwie Paulusa, że jako dowódca jest zbyt miękki – na przykład nakazał karmić tysiące cywilnych Rosjan i bezużytecznych przecież, bo rannych, niemieckich żołnierzy. „Nie można się obciążać śmiertelnie rannymi – wywodził reichsmarschall – należy pozostawić ich samym sobie, aż stopniowo wszyscy przeniosą się do wieczności”. |
wódz
|
528 |
★
„W polityce nie można dopuścić do tego, żeby na przeszkodzie stały osoby i zasady”. |
politycy
!! - super cytat
|
540 |
„Nieprzyjaciel nigdy nie zrobi tego, na co mamy nadzieję, tylko to, co nam najbardziej zaszkodzi!”. |
nadążność
|
567 |
28 i 29 maja od bomb zrzuconych przez Sprzymierzonych zginęło trzy tysiące francuskich cywilów. |
żywe walczy
|
568 |
Sonnleitner przypomniał jednak Hitlerowi, iż on sam był przez cztery lata więźniem politycznym (w Austrii), dobrze zatem wie, że choćby uwięziony stosował nawet najbardziej przemyślane sztuczki, jego nadzorcy są zawsze, by tak rzec, o jeden ruch do przodu. |
nadążność
|
580 |
„To ja ponoszę odpowiedzialność, a nie pan”- przypominał kwaśno Zeitzlerowi. |
odpowiedzialność
|
611 |
Nasze władze cywilne często prowadzą zgoła nieodpowiedzialny i nacechowany dążeniem do luksusu tryb życia, zaniedbując ze szczętem przygotowania do wojny; niekiedy nawet ich członkowie żyją w otoczeniu swoich rodzin oraz żeńskiej służby. Klęski, jakich doznajemy na froncie, jak również powstania w miastach, prowadzą do tego, że w krytycznych chwilach władze te nie są w stanie przeciwdziałać rozprzężeniu. W efekcie niemieccy żołnierze oglądają sceny panicznej ucieczki swoich rodaków, otoczonych niekiedy, co uwłacza ich godności, gromadą służących, zarówno niemieckiego, jak i obcego pochodzenia, oraz uwożących pękaty bagaż, bądź pozyskane w haniebny sposób łupy. |
urzędnictwo
|
662 |
Nasi piloci nie chcieli latać nad Moskwą i nad Leningradem w obawie o własne życie, po tym jak Rosjanie zaczęli stawiać pod ścianę strąconych lotników. Ogłaszano po prostu, że ujęto i rozstrzelano «nieprzyjacielskich spadochroniarzy» |
bilans resergetyczny
|
676 |
Wszyscy ministrowie Hitlera zgodzili się, że Bóg zesłał na znienawidzonego przeciwnika szybką i straszną karę. |
religia
|