Strona |
Treść cytatu |
Słowa kluczowe / uwagi |
28 |
Publikacja na temat, powiedzmy, inteligencji, rozpoczyna się od postawienia pytania: "co to jest inteligencja?" po czym następuje przytoczenie i omówienie wypowiedzi dwudziestu wcześniejszych autorów i dodanie własnej. Następny autor będzie miał już do przytoczenia dwadzieścia jeden wypowiedzi oraz okazję do dodania dwudziestej drugiej, i tak odbywa się "rozwój literatury" na ten temat. Widać, że stałym elementem jest tu słowo "inteligencja", natomiast jakiej ono odpowiada rzeczywistości, pozostaje sprawą płynną. Jest to stawianie sprawy na głowie - zamiast badać fragment rzeczywistości, w którym widzi się problem do rozwiązania, uzależnia się wybór przedmiotu badań od domniemanych znaczeń słów. Wygląda na to, że gdyby pewne słowa nie istniały, to autorzy tacy nie mieliby co badać. Tymczasem postęp nauki polega przede wszystkim na wykrywaniu i badaniu zjawisk dotychczas nie znanych, a więc przez nikogo jeszcze nie nazwanych. |
definiowanie
naukowcy
|
36 |
… filozofowie zamiast uważnie śledzić rozwój nowoczesnej nauki, żyją we własnym świecie wyobrażeń sprzed stu lat lub więcej, kiedy to, również w ówczesnej nauce widziano rzeczy dychotomicznie1: jest – nie ma, dobry – zły, ciało przezroczyste – ciało nieprzezroczyste, ruch - spoczynek, zmienność - stałość itp. Nic dziwnego, że nie wyobrażają sobie, iż może być inaczej niż: poznawalny – niepoznawalny. Naukowe rozstrzygnięcie sporu o 'poznawalność' rzeczywistości jest następujące. Możliwe są dwa skrajne przypadki niepoznawalność i poznawalność zupełna. Między tymi skrajnościami zawierają się różne stopnie poznawalności, w zależności od tego, jakie obiekty, przez kogo i w jakich warunkach są poznawane. |
rozkład normalny
Rozdział Toń
|
270 |
W rozmaitych też znaczeniach używają psychologowie wyrazu „osobowość”. Oto próbki definicji „osobowości” z literatury psychologicznej:
[przytoczonych jest 18 różnych definicji]
Jak widać, jedynym wspólnym elementem tych definicji jest wyraz „osobowość”.
Ta mnogość definicji bywa wysnuwana jako argument, jakim to trudnym pojęciem jest „osobowość”, skoro nikomu nie udało się dotychczas należycie go zdefiniować. Tymczasem jest to tylko trzymanie się wyrazu „osobowość” i snucie domniemań, co też takiego miałby on znaczyć, jak gdyby tkwiła w nim jakaś ukryta treść, którą trzeba wykryć. Autorzy tych definicji nie zauważają, że zamiast nauki uprawiają leksykografię. |
definiowanie
naukowcy
dziennikarze
genialna jest ta leksykografia!
|
|