Polityka zwycięzców w II wojnie światowej, w przeciwieństwie do traktatu wersalskiego i reparacji wyegzekwowanych po I wojnie, jest aktualnym przykładem nauczenia się na podstawie doświadczeń i wcielenia w życie tego, czego się nauczono – rzecz nieczęsto spotykana w historii. Okupacja Japonii po jej poddaniu się, zgodnie z linią polityczna opracowaną w Waszyngtonie, a zatwierdzoną przez aliantów i głównie przeprowadzona przez Amerykanów, była godnym uwagi ćwiczeniem umiaru zwycięzcy i twórczych zmian. Utrzymując cesarza na czele państwa japońskiego zapobieżono chaosowi politycznemu i stworzono punkt oparcia dla armii okupacyjnej. Za pośrednictwem jego osoby zapewniono sobie posłuszeństwo i akceptację, co okazało się zdumiewająco skuteczne. Pomijając rozbrojenie, demilitaryzację i procesy zbrodniarzy wojennych, by ustalić winę, celem była polityczna i gospodarcza demokratyzacja, przy pomocy konstytucyjnego i reprezentatywnego rządu oraz złamanie karteli i przeprowadzenie reformy rolnej.
|
Szaleństwo władzy. Od Troi do Wietnamu.
|
Tuchman, Barbara W.
|
9788385348542:52
03.10.2013
|