rachunek populacyjny

Tyle tylko, że jedni kłamią mniej, a inni więcej.

1. Dylemat Denise. Dziewięćdziesiąt procent badanych uznało, że w tej sytuacji można, żeby uratować życie pięciu osób, poświęcić jedną.
2. Widzisz dziecko tonące w sadzawce. W pobliżu nie ma nikogo innego. Możesz je uratować, ale twoje ubranie będzie nieodwołalnie zniszczone. Dziewięćdziesiąt siedem procent badanych nie miało wątpliwości – trzeba ratować dziecko (szokujące, że aż dla 3% spodnie okazały się ważniejsze).
3. Dylemat szpitalny (opisany powyżej). Dziewięćdziesiąt siedem procent badanych stwierdziło, że moralnie niedopuszczalne jest złapanie w poczekalni szpitala kogoś zdrowego, bo jego organy mogą uratować życie pięciu chorych.

• klasyfikacja genetyczna
• klasyfikacja geograficzna klasyfikacja typologiczna

Klasyfikacja geograficzna grupuje języki w ligi językowe oraz cykle językowe ze względu na pokrewieństwa strukturalne wynikające niekoniecznie z pokrewieństwa językowego, a z długotrwałych wzajemnych kontaktów międzyjęzykowych na określonym obszarze geograficznym. Cykle językowe są właściwie ligami lig językowych i pokrywają się z określonymi, terytorialnie najczęściej rozległymi, obszarami kuli ziemskiej, jak Azja Południowo-Wschodnia, Afryka, obie Ameryki i Azja Północno-Wschodnia, Europa i Bliski oraz Środkowy Wschód, Oceania z Nusantarą i wyspami na północ z wyłączeniem Archipelagu Japońskiego itp. Należy tu zaznaczyć nieco inne traktowanie cyklu językowego przez T. Milewskiego, który wyróżnił tylko cztery takie cykle (cf Milewski 1967:154)

Klasyfikacja typologiczna grupuje języki w typy językowe ze względu na podobieństwo pewnych cech struktur języków niekoniecznie wynikające z powiązań genetycznych czy geograficznych. Klasyfikacje typologiczne są rozliczne i zależą od cechy aktualnie ustawionej jako kryterium. W odróżnieniu od od klasyfikacji genetycznej i geograficznej, klasyfikacje typologiczne nie porównują całych systemów językowych, a jedynie wybrane, w danym momencie podstawowe ich elementy czy cechy.