Göring oskarżył zjadliwie Paulusa, że jako dowódca jest zbyt miękki – na przykład nakazał karmić tysiące cywilnych Rosjan i bezużytecznych przecież, bo rannych, niemieckich żołnierzy. „Nie można się obciążać śmiertelnie rannymi – wywodził reichsmarschall – należy pozostawić ich samym sobie, aż stopniowo wszyscy przeniosą się do wieczności”.