Inflacja - definicja: 

Etymologia:

inflationem (łac.) – nadymać, puchnąć, nabrzmiewać.
inflatio (łac.) – wzdęcia.

Duodefiniens (Jedno definiendum dwa znaczenia):

1. Pierwotne: wzrost podaży pieniądza
2. Obecnie gdy mówi się o inflacji utożsamia się ją z wzrostem cen.

Skąd ta zmiana?

Dlaczego inflacja kiedyś oznaczała wzrost podaży pieniądza (nadymanie pieniądza), a teraz wyłącznie wzrost cen (nadymanie cen)? No cóż, pewnym grupom społecznym na tym bardzo zależy. Za coraz więcej pieniędzy na rynku odpowiedzialni byli i są właściciele mennic i instytucji upoważnionych przez władzę do emisji pieniądza, natomiast ceny podnoszą producenci, sprzedawcy i dostarczyciele usług.
Tak jak gorączka nie jest grypą, tak wzrost cen nie jest inflacją. Gorączka jest wynikiem chorobowych procesów zachodzących w organizmie, a stały i nieubłagany wzrost cen wynikiem zwiększania podaży pieniądza, czyli używając pierwotnej terminologii – procesów inflacyjnych.

Na czym technicznie polega nadymanie pieniądza?

Instytucje upoważnione przez władzę, takie jak bank centralny i pozostałe banki, wprowadzają do obiegu poprzez różne mechanizmy coraz większą ilość pieniądza. Dawniej działo się to poprzez dodawanie przez króla do monet ze złota i srebra metali nieszlachetnych i wypuszczanie tym samym większej ilości monet z tym samym nominałem. Obecnie, gdy pieniądz nie ma pokrycia w kruszcach i jest zwykłym zapisem księgowym,wzrost ilości pieniądza odbywa się o wiele prościej: wspomniane instytucje w istocie tworzą pieniądz z niczego – nie potrzebują nawet srebra do podrabiania złotych monet.

Czym jest wzrost podaży pieniądza?

Inflacja – nadymanie pieniądza – jest jednym z instrumentów sprawowania (finansowania) władzy. Swe trwanie u władzy opierali na nim Krzyżacy, socjaliści, tyrani, rewolucjoniści i demokraci. Ba, można nawet pokusić się o stwierdzenie, że nie było takiej władzy, która prędzej czy później ze wzrostu podaży pieniądz nie korzystała.
Jednak inflacja jest kradzieżą, bowiem ci, którzy są jej sprawcami, świadomie na tym zarabiają zmniejszając siłę nabywczą pieniędzy, które znajdują się w posiadaniu pozostałej części ludności. Prócz tego aktywa trwałe i papiery wartościowe znajdujące się w rękach przede wszystkim najbogatszych, w tym polityków i przedsiębiorców-akolitów rządu zyskują na wartości wyrażonej w pieniądzu. Najkrócej można powiedzieć, że jest to transfer bogactwa od najbiedniejszych do kieszeni osób sprawujących władzę i tych, którzy są na utrzymaniu władzy oraz najbogatszych.
Jest to „interes” tak dochodowy, że władza zachowuje dla siebie pełny monopol w tej dziedzinie – każdy kto podrabia pieniądze nawet na małą skalę jest uznawany za złodzieja lub gangstera i natychmiast wtrącany do więzienia.

Kto korzysta? Kto traci?

System inflacyjny polega na tym, że ci, którzy pożyczają, kradną tym, którzy odkładają. Ponieważ najwięcej pożycza państwo, to ono najwięcej kradnie, i ten stan rzeczy sankcjonuje – Krzysztof Pawiński, prezes spółki Maspex Wadowice

Jakie są długoterminowe skutki zwiększania podaży pieniądza?

Inflacja, rozumiana w pierwotnym znaczeniu, prowadzi do stałego wzrostu cen, transferu bogactwa do rządzących, powiększenia się sektora biedy i do spadku wytwórczości. Z inflacją jest jak z narkotykiem, by działała trzeba stosować coraz to większe dawki, zatem prędzej czy później władza zaczyna stosować hiperinflację, a to bezpośrednio prowadzi już do rozruchów i krwawych przewrotów społecznych.

Raz jeszcze o zmianie znaczenia:

Sprawa jest niezwykle prosta: ci, którzy z inflacji korzystają, chcą negatywne jej skutki przypisać komu innemu.

Inflacja - ciekawostki: 

1. Z definicji w polskiej wikipedii [Wikipedia pol. stan 2012]: Rewolucja semantyczna zmieniła znaczenie słów inflacja oraz deflacja, które odnosiły się do podaży pieniądza. Dziś używa się ich do określenia wzrostu lub spadku cen towarów oraz płac. Owa zmiana znaczeniowa ma istotne następstwa, gdyż odgrywa dużą rolę w kształtowaniu się przychylnego nastawienia do inflacjonizmu. [a może raczej przychylnego nastawienia do rządzących stosujących inflację]

2. Definicja w wikicytatach [Wikipedia pol. stan 2012]: obniżanie się siły nabywczej pieniądza.

3. Inflacja nie bierze się z niczego, jest to wytwór rządzących – tych którzy sterują podażą pieniądza.

4. Czy fura banknotów u tego małego chłopaczka na zdjęciu wynika z podniesienia cen przez producentów, czy z tego, że sprawujący władzę nad drukarnią pieniędzy ciągle i coraz szybciej je dodrukowują?

   

5. Inflacja w Zimbabwe - zmiana nominałów w ciągu zaledwie jednego roku:
   
   

   

   

   To nie pomyłka: za co było kupowane na początku roku za banknot 5 dolarowy, pod koniec tego roku trzeba było zapłacić banknotem sto trylionowo dolarowym.

Więcej informacji: 

1. Etymologia: http://www.etymonline.com/index.php?term=inflation&allowed_in_frame=0

2. Film NBP, o tym do czego prowadzi inflacja: http://www.nbportal.pl/pl/np/animacje/filmy_animowane/pieniadz/prezentacja_inflacja
   Film ten został usuniety z portalu NBP informacja z dnia 2022.02.26.

3. O inflacji ze swadą: http://www.fijor.com/mit-inflacji/

4. Inflacja prowadzi do krwawych rozruchów lub wojen: http://lewrockwell.com/orig13/ryan-c1.1.1.html

5. Avoid the Fiscal Cliff - Economic Freedom Speech - Pierre Poilievre

6. Milton Friedman - Understanding Inflation 71 017 wyświetleń do dnia 2016.03.12
   11.51 - Prawda jest taka, że inflacja tworzona jest w jednym jedynym miejscu - w drukarniach skarbowych Waszyngtonu.

7. Milton Friedman - The Nature Of Inflation 23 355 wyświetleń do dnia 2016.03.12
   2.25 - inflacja to zawsze i wszędzie rezultat zbyt dużej ilości pieniędzy. A o tym ile jest pieniędzy na rynku decyduje wyłącznie rząd.

8. Mikołaj Kopernik o psuciu monety
   Choć niezliczone są klęski, wskutek których królestwa, księstwa i rzeczypospolite upadać zwykły, to jednak według mego mniemania cztery są najsilniejsze: niezgoda, śmiertelność, niepłodność ziemi i spodlenie monety. Pierwsze trzy są tak oczywiste, iż nikt im nie przeczy, jednak czwarta, dotycząca monety, uznawaną jest tylko przez nielicznych i to głębiej zastanawiających się wskutek tego, że oddziaływa na upadek państwa nie od razu i gwałtownie, lecz powoli i skrycie.

Pomóż szerzyć prawdę o inflacji: 

Prawda potrzebuje współpracowników. Jeśli chcesz być odpowiedzialnym dziennikarzem, publicystą, nauczycielem, wykładowcą – po prostu uczciwym człowiekiem, podziel się wiedzą o naturze inflacji i zagrożeniach, jakie stwarza, z tymi, z którymi się stykasz. Uświadomione społeczeństwo, którego członkowie znają mechanizmy rządzące ekonomią, może mieć znaczący wpływ na poprawę warunków życia i gospodarowania. Dlatego tak ważnym jest, by dzielić się prawdą z innymi, z korzyścią dla wszystkich.

Mamy nadzieję, że ta strona Ci w tym pomoże!

Inflacja - cytaty: 

1. Choć niezliczone są klęski, wskutek których królestwa, księstwa i rzeczypospolite upadać zwykły, to jednak według mego mniemania cztery są najsilniejsze: niezgoda, śmiertelność, niepłodność ziemi i spodlenie monety. Pierwsze trzy są tak oczywiste, iż nikt im nie przeczy, jednak czwarta, dotycząca monety, uznawaną jest tylko przez nielicznych i to głębiej zastanawiających się wskutek tego, że oddziaływa na upadek państwa nie od razu i gwałtownie, lecz powoli i skrycie.

   Mikołaj Kopernik

2. Inflacja jest miarą niekompetencji rządzących w zakresie zarządzania

   Jan Kubań

3. Inflacja jest tą formą podatku, którą można nałożyć bez ustawy. – Milton Friedman

4. Każdej inflacji towarzyszy moralne rozluźnienie. Wynika to po części z tego, że inflacja zabija wiarę w trwałość czegokolwiek. Odbiera wiarę w przyszłość. A człowiek pozbawiony tej wiary nie ma zobowiązań – ani wobec innych, ani wobec siebie. Toteż inflacja jest nie tylko zjawiskiem ekonomicznym, ale także problemem etycznym, chorobą, która atakuje i niszczy kulturę. – Ryszard Kapuściński

5. Lenin z pewnością miał rację. Nie ma lepszego, bardziej subtelnego i pewniejszego sposobu niszczenia podstaw funkcjonowania społeczeństwa od psucia pieniądza. Przez ciągły proces inflacji rządy mogą w niedostrzegalny sposób konfiskować ważną część bogactwa swoich obywateli… Proces ten zubaża wielu. Proces ten angażuje wszystkie niewidoczne siły ekonomiczne po stronie destrukcji i robi to w taki sposób, że mało kto potrafi podać prawdziwe przyczyny tego stanu rzeczy. – John Maynard Keynes

6. Kto się boi walut narodowych?

   […] Odkąd (po umowie waszyngtońskiej z 1971 roku) dolar stał się pustą walutą (niewymienną na parytet złota), także euro, monopolistyczną walutę wielu krajów UE, ustawiono decyzjami politycznymi jako pieniądz pusty. Emisja takiego pustego pieniądza zależy już tylko od widzimisię polityków, a dokładniej: od interesów rządzącej biurokracji i zblatowanej z nią części przedsiębiorców-kolesiów. Tak interwencjonizm państwowy spotyka się z kapitalizmem kompradorskim. Podają sobie ręce w cichej zmowie, w złodziejskiej wspólnocie interesów.
   
   Bo nieskrępowana już odtąd żadnymi obiektywizującymi parytetami złota ekspansja pustego pieniądza pełni role gigantycznego, ukrytego redystrybutora forsy, a więc bogactwa.
   
   Ten pusty, inflacyjny pieniądz trafia najpierw do aparatu biurokratycznego, agend rządowych i rządowych „programów” oraz do zblatowanego z nim układu przedsiębiorców-kolesiów (w formie zamówień rządowych za łapówki i po protekcji). Sfera nieproduktywna, żyjąca z podatków, która, żeby zarobić, nie musi się martwić zbytem swych towarów i usług, staje się zatem pierwszym chronologicznie beneficjentem napływającego strumienia pustych pieniędzy – może za nie kupić towary, usługi, zainwestować. i to ta sfera odnosi odnosi rzeczywistą korzyść z inflacyjnego, pustego pieniądza, którego podaż określa nie rynek, a decyzje polityczne. To pierwszeństwo w czasie jest ważne: ci, którzy nie muszą sprzedać, by zarobić, futrowani są w szmal pierwsi, bo wprost z budżetu.. Co dzieje się dalej? Ano, mijają tygodnie, miesiące, teraz pieniądze od nich spływają do pozostałych obywateli, nie podwiązanych pod budżet. Ale są to już pieniądze mniej warte, bo w tzw. międzyczasie zwiększona podaż pustego pieniądza daje o sobie znać efektem inflacyjnym – ceny rosną. Ci, do których inflacyjny pieniądz spływa w dalszej kolejności, są coraz bardziej poszkodowani – nawet jeśli nominalnie zarobili trochę więcej, to wskutek wzrostu cen mogą za swe pieniądze kupić znacznie mniej. Tych pierwszych są dziesiątki, może setki tysięcy, tych drugich – dziesiątki, setki milionów… I w ten sposób socjalistyczno-socjaldemokratyczny establishment wyzuwa systematycznie z pieniędzy, więc i z własności, własne narody. To po prostu chroniczna forma zuchwałej kradzieży.
   
   Tak z grubsza działa polityczny mechanizm okradania obywateli i wyzuwania ich z własności w skali makro wskutek całkowitego oderwania pieniądza – dolara i euro – od jakiegokolwiek obiektywnego parytetu rynkowego dobra i oparcia wielkości jego emisji wyłącznie na decyzjach politycznych.
   
   Jak pokazał ostatni „kryzys finansowy”, mechanizm ten działa zarówno w Ameryce, jak i w Unii Europejskiej. Powoli, systematycznie wyzuwa z własności setki milionów obywateli, równie systematycznie tucząc biurokrację państwową i zblatowane z nią przedsiębiorstwa – głównie banki.
   
   Ale w dłuższej skali działanie tego mechanizmu prowadzić musi do prawdziwego kryzysu, tj. masowego spadku konsumpcji setek milionów ludzi, rosnącego bezrobocia, nacisków na zwiększony „socjal”, a więc do ekonomicznego regresu na wielkich obszarach. Postępujące biednienie ludności rodzi niezadowolenie, co w warunkach demokratycznych przekłada się na „strach wyborczy” rządzących. Stają przed innym wyborem: albo niezadowolone społeczności odsuną ich od władzy, pozbawiając możliwości kontynuowania złodziejskiego, intratnego procederu – albo trzeba przynajmniej udawać, że „dąży się” do reform istniejącego systemu, żeby dłużej sadowić swe tyłki na miękkich fotelach władzy, konsumując konfitury i kawior. […]

   Cytat autorstwa Mariana Miszalskiego z Najwyższego Czasu Nr. 31-32 str XIX.

7. Ciało raz puszczone w ruch…

   …puszcza się dalej – mawiają nie tylko znawcy kobiecej psychiki. Jeszcze dziesięć lat temu pomysł dodrukowywania pieniędzy traktowany był jako świętokradztwo. A p. Leszek Balcerowicz zachwalał nam wejście do strefy €uro – bo dzięki temu będziemy zabezpieczeni przed pomysłami p. Andrzeja Leppera i innych prostackich socjalistów – którzy właśnie chcieli pieniądz dodrukowywać.
   
   Niedawno jednak FED dodrukował prawie dwa biliony dolarów – a JE Barak Hussein Obama mówi o dodrukowaniu jeszcze 800 miliardów (to koszt wprowadzenia „służby zdrowia” - i innych socjalnych pomysłów tego Czerwonego Przystojniaka!). Wykorzystując panikę federaści natychmiast okradli nas z 800 mld euro. A teraz – jak twierdzi p. Piotr Kuczyński – w Brukseli rozważa się dodrukowanie 2 bilionów €uro.
   
   Przypominam, że ci kretyni na „walkę z Globalnym Ociepleniem” wydają rocznie 200 miliardów €uro.
   
   Z naszych kieszeni – oczywiście.

   Z blogu Korwina Mikke - 22.07.2011

8. Uczciwy pieniądz powoduje rozwój świata w kierunku uczciwym;
   Pieniądz nieuczciwy powoduje rozwój świata w kierunku nieuczciwym!

   Sebastian Pitoń & Jan Kubań
   https://youtu.be/WfZkHBaeN2w

9. Szczególniej te kraje kwitną, które mają dobrą monetę; Upadają zaś i giną, które używają złej

   Mikołaj Kopernik

10. Lichy pieniądz, lenistwo raczej krzewi, aniżeli stanowi pomoc dla biednych ludzi

    Mikołaj Kopernik

Inflacja - rzeczywista tabela porównawcza cen: