Yeonmi Park (1993-) uciekinierka z Korei Północnej.
Wprowadzenie:
Definiendum myślenie określone jest w słowniku Fizyki Życia następującym definiensem:
Różnorakich definicji myślenia jest bardzo wiele i trudno z nich wybrać jakąś jedną uniwersalną. Zdecydowana większość z nich określa myślenie jako proces realizowany przez mózg, służący do osiągnięcia (jakiegoś) celu.
Podstawą do myślenia jest światopogląd - zbiór modeli różnorakich obiektów, natomiast samo myślenie polega na tworzeniu tych modeli w mózgu, analizie wyobrażanych sobie ich zachowań, wyciąganiu na tej podstawie wniosków i w oparciu o nie podejmowaniu właściwych decyzji.
Definiens:
Myślenie absolutne to suma takich elementów jak: posiadana wiedza (teoretyczna, wynikająca z doświadczeń i historyczna), umiejętności: postrzegania, interpretacji, odnajdywania prawidłowości, kojarzenia i modelowania, pozwalające na pełne zrozumienie rzeczywistości i, o ile jest to możliwe, jej przewidywanie, jeśli natomiast nie jest możliwe, to przewidywanie gęstości prawdopodobieństwa zdarzeń możliwych. W szczególności dotyczy to zjawisk związanych z życiem.
Uwagi:
Zastanawiałem się nad definiendum tego pojęcia. Nie miałem wątpliwości, że musi w nim wystąpić słowo absolutne w znaczeniu pełny, całkowity, kompletny, wahałem się natomiast czy użyć Myślenia, czy zaproponowanego przez Tom'a Elpel'a Światopoglądu. Zwyciężyło w końcu Myślenie, a to dlatego że określa aktywność ludzkiego mózgu, a Światopogląd bardziej kojarzony jest z jego aktualnym stanem.
Pojęcia skojarzone:
|
|
Zaprogramowanie genetyczne |
|
Definiens: Zachowaniami człowieka sterują 4 rodzaje właściwości:
Przekomiczny, acz dający ogrmony materiał poznawczy, film jak rozmowę telefoniczną prowadzi 14 miesięczne dziecko, które nawet nie umie mówić. To co widzimy na filmie jest efektem nakładania się cech wrodzonych, w tym naśladownictwa aż do wczuwania się w osobę naśladowaną oraz wrodzonego sposobu wyrażania emocji.
Złe intuicje. Nasze wrodzone intuicje są przewodnikiem naszych działań. Ze względu na to, że zostały skonstruowane i są doskonalone przez ewolucję biologiczną, należy je uważać za dobre. Jednak wiele z nich prowadzi nas na manowce. Należą do nich intuicje niezgodne z prawami np. fizyki oraz intuicje destrukcyjne dla społeczności. Roboczo ich zbiorowi nadałem definiendum Złe intuicje, choć zdaję sobie sprawę, że np. intuicje destrukcyjne dla społeczności, w wymiarze długofalowym mogą być uważane za, dla tej społeczności, dobre bo przyczyniają się do wyeliminowania jednostek najgorzej przystosowanych na zasadzie twórczej destrukcji. Tylko nielicznym udaje te intuicje zmienić.
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie emocjonalne |
|
Definiens: Myślenie, w którym dominującą rolę odgrywają wbudowane w nas zachowania instynktowne i emocje - schematyczne reakcje na określone bodźce. Wykształciła je w nas ewolucja biologiczna, i są one schematami, które w najlepszy sposób zapewniały przetrwanie naszego gatunku. Jest to w zasadzie stan przedświadomy (przedmyślenie). Cechami charakterystycznymi myślenia emocjonalnego są:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Programowanie memetyczne |
|
Definiens: Charakterystyczne elementy myślenia wynikające z oddziaływania memów, które wytwarzane są przez:
Krąg, ewentualnie kręgi kulturowe, w których się urodziliśmy i działamy
Rodzinę i najbliższe otoczenie, w którym żyjemy
Wyznawaną religię lub ideologię
Tego czego i w jaki sposób jesteśmy uczeni w szkole
Środowisko zawodowe, w którym działamy
Jesteśmy bardzo podatni na to programowanie, inaczej mówiąc, łatwo dajemy się programować memom. Programowanie to jest bardzo trwałe bowiem dochodzi do ciekawego zjawiska zwanego klątwą wiedzy, które polega na blokowaniu możliwości poznawczych przez wiedzę już nabytą. Dowodem na to jest historia chłopca przeprogramowanego kulturowo w dzieciństwie, który już nigdy później nie zaakceptował kultury swojej prawdziwej ojczyzny. Kolejnym dowodem na to jak łatwo jesteśmy programowalni jest Eksperyment Ron'a Jones'a. Eksperymentaror w ciągu zaledwie 5 dni zmienił około 200 nastolatków w grupę cechująca się zachowaniami faszystowskimi. |
Uwagi:
|
Podsumowanie: Najlepszym przykładem programowania memetycznego i konsekwencji z tym związanych jest nauka języka ojczystego. W dzieciństwie przychodzi nam to zdecydowanie łatwiej niż gdy jesteśmy już osobami dojrzałymi. Wiedza nabyta, utrudnia poźniej nie tylko nabywanie następnej ale blokuje nawet dostęp do niej - dźwięki języków obcych są automatycznie ignorowane jako nic nie znaczące (patrz Klątwa wiedzy). Programowanie memetyczne jest bardzo trwałe. Potwierdza historia Alojza - Polaka przeprogamowanego na Niemca, któremu w zasadzie nie udało się powrócić do polskości. W kwestiach zgodnych z programami wykształconymi przez ewlucję biologiczną i zapisanych w genach programowanie memetyczne jest bardzo szybkie. Potwierdza to eksperyment przeprowadzony przez Ron'a Jones'a, któremu udało się stworzyć faszyzujacą grupę z około 200 nastolatków w zaledwie 5 dni. |
|
Cykl życiowy człowieka |
|
Definiens: Myślenie zależy od płci oraz etapu Cyklu Życiowego, na którym właśnie znajduje się człowiek:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Poziom zaspokojenia potrzeb |
|
Definiens: Myślenie uwarunkowane następującymi dwoma czynnikami:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie magiczne |
|
Definiens: Myślenie w kategoriach konkretnych i namacalnych obiektów, nacechowane przeświadczeniem, że można sterować rzeczywistością, że wszystko jest możliwe i że wszystko może się zdarzyć. W wyjaśnianiu zjawisk ludzie posługujący się tym myśleniem odwołują się do sił nadprzyrodzonych, istot boskich lub bóstw. Zdarzenia zachodzą, bo ktoś tego chce i ktoś nimi steruje. |
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie mityczne |
|
Definiens: Myślenie związane z początkami świadomości przyczyn i skutków i początkami wartościowania. Stosowana jest logika dwuwartościowa: "Tak / Nie", "Białe / Czarne", "Dobre / Złe". Analiza stanów pośrednich jest odrzucana jako kosztowna i czasochłonna. Gdy są formułowane wnioski zaraz po tym następuje faza ich utrwalenia: wybiórczo szukane są dowody na ich poparcie, akceptowane są fakty zgodne z wnioskami, a niezgodne są pomijane [Patrz Eksperyment "2,4,6"]. Wszelka krytyka jest automatycznie zwalczana. Ludzi tak zachowujących się określa się mainem "Wiemlepów" (od wiem lepiej), lub mówi się, że "idą w zaparte". |
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie redukcjonistyczne |
|
Definiens: Myślenie redukcjonistyczne polega na wyodrębnieniu z badanego zjawiska jego najważniejszych elementów składowych, odrzuceniu wpływu pozostałych elementów i poszukiwaniu powiązań przyczynowo-skutkowych. Myślenie to charakteryzuje się:
Dążeniem za wszelkę cenę do poszukiwania prostej reguły tłumaczącej i głębokie przekonanie, że takowa istnieje.
Postrzeganiem reguł przyczynowo-skutkowych jako jednokierunkowych zjawisk liniowych. Chodzi o to, że nie rozumie się, że ten sam czynnik użyty w np. małej skali wywoła pozytywną reakcję systemu, ale użyty w dużej - negatywną, czyli zupełnie inną.
Zdarza się to często w medycynie: ta sama substancja chemiczna może być stosowana jako trucizna albo lekarstwo w zależności od dawki.
Charakterystycznym elementem myślenia redukcjonistycznego jest Dychotomia myślenia.
Zjawisko klątwy wiedzy powoduje, że myślenie redukcjonistyczne blokuje przejście na kolejne poziomy myślenia. Osoby, u których myślenie redukcjonistyczne jest dominujące, pomimo, że wiedzą na czym polega dylemat - czyli sytuacja, w której nie jest możliwa pojedyncza reguła, dalej twierdzą, że można zrozumieć rzeczywistość dzięki jednej magicznej formule, której jak do tej pory nie odkryto. Elementem charakterystycznym myślenia redukcjonistycznego jest dychotomia myślenia, czyli postrzeganie zjawisk wyłącznie w ich skrajnych aspektach. |
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Uwaga 1 |
|
|
|
Myślenie abstrakcyjne |
|
Definiens: Myślenie abstrakcyjne to zdolność do tworzenia pojęć związanych na wysokim poziomie ogólności z obiektami (dla przypomnienia pojęcie obiektu jest bardzo ogólne i dotyczy obiektów rzeczywistych i nierzeczywistych), tworzeniu w wyobraźni ich modeli oraz wykonywanie operacji myślowych pozwalających na:
Myślenie abstrakcyjne ma kilka poziomów, a najlepiej można je zilustrować na przykładzie matematyki:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie: Myślenie abstrakcyjne jest fundamentem, na którym można budować umiejętności myślenia systemowego, mnogościowego itd. Z kolei fundamentami tego myślenia są: obiekt, proces, system i model. |
|
Myślenie systemowe |
|
Definiens: Myślenie systemowe polega na rozpatrywaniu zjawisk rzeczywistych jako obiektów, systemów i procesów, znajdywaniu ich czynników sprawczych oraz określaniu ich charakterystyk oraz charakterystyk ich wzajemnych interakcji. Charakterystycznymi dla myślenia systemowego są:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
Teoria systemów –
pierwotnie była teorią biologiczną, następnie została rozwinięta i poszerzona przez cybernetyków i inżynierów (inżynieria systemowa), są w niej też nurty nauk społecznych jak socjologia i ekonomia. Ostatnio staje się też punktem odniesienia w kognitywistyce i informatyce i dąży do coraz to szerszych uogólnień jako „systemika” (ang. systemics) lub „ogólna teoria systemów”.
[Wikipedia pol., stan 2020.02.10]
Cybernetyka –
nauka o systemach sterowania oraz związanym z tym przetwarzaniu i przekazywaniu informacji (komunikacja).
[Wikipedia pol., stan 2020.02.10]
Cybernetyka społeczna –
nauka o procesach, celach i metodach sterowania społeczeństwem.
[Wikipedia pol., stan 2020.02.10] Choć myślenie systemowe pretenduje do bycia teorią wszystko wyjaśniającą, są to jednak pretensje na wyrost. Teoria systemów nie uwzględnia bowiem całokształtu zagadnień związnych z: teorią gier, człowiekiem i jego właściwościami oraz zjawisk wysoce-nieintuicyjnych (patrz myślenie mnogościowe). Tak więc proponowanie idelnego system społeczno-politycznego w oparciu o teorię systemów lub cybernetykę jest dalece przedwczesne.
Ludzie: Norbert Wiener (1894-1964) - amerykański matematyk i filozof, jest uważany za twórcę cybernetyki, osobę, która sformalizowała pojęcie sprzężenia zwrotnego, i pokazała jego istotność w takich dyscyplinach, jak: nauki techniczne, systemy sterowania, informatyka, biologia, neuronauka, filozofia i socjologia. Norbert Wiener jako jedn z pierwszych wysunął tezę, że inteligencja jest wynikiem działania systemu sprzężeń zwrotnych, które będą mogły być symulowane przez maszyny. Był to jeden z pierwszych i bardzo ważny krok w kierunku rozwoju nowoczesnej sztucznej inteligencji. Ludwig von Bertalanffy (1901-1972) - austriacki biolog i filozof, stworzył podstawy ogólnej teorii systemów. Ross Ashby (1903-1972) - angielski psychiatra, pionier cybernetyki (nauka sterowaniu maszynami i obiektami żywymi).
Literatura:
|
|
Myślenie mnogościowe |
|
Myślenie mnogościowe to myślenie w kategoriach szerokiego spektrum zagadnień matematyki wyższej. Do analizy rzeczywistości używa się teorii mnogości, statystyki i rachunku prawdopodobieństwa. Jest to daleko nieintuicyjny rodzaj myślenia i trzeba się go nauczyć. Pierwszym znanym przykładem pokazującym, że ten typ myślenia obcy jest ludziom jest bajka o królu, szachach i ziarnach pszenicy. Dla zdecydowanej większości ludzi Wzrost wykładniczy jest daleko nieintuicyjny, stąd ludzie dają się nabierać na Piramidy finansowe.
Paradoksy:
Dylematy:
Dylematy iterowane: Zarastanie jeziora i paradoks industrializacji to łączniki pomiędzy myśleniem mnogościowym i teoriogrowym wchodzi bowiem zysk i opłacalność. Zagadnieniem z zakresu myślenia mnogościowego jest analiza kwadrantu Kiosakiego, z której wynika, że istnieje pewien charakterystyczny rozkład statystyczny w rozbiciu na cztery podstawowe rodzaje zatrudnienia. Ponieważ zgodnie z Pierwszym Prawem Fizyki Życia nasze zachowanie zależy od tego w jaki sposób pozyskujemy pieniadze (resergię) to w konsekwencji rozkład według typów zatrudnienia przekłada się na rozkład czterech charakterystycznych typów myślenia. |
|
Definiens: Myślenie teoriogromnogościowe to analiza rzeczywistości w kategoriach związanych z teorią mnogości, statystyką i rachunkiem prawdopodobieństwa. Chechami charakterystycznymi tego myślenia są:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
Bajka o królu, szachach i ziarnach ryżu stanowi doskonałe wprowadzenie do myślenia mnogościowego, świetnie bowiem:
Drugim wartym omówienia jest Paradoks industrializacji. Pokazuje on jak łatwo oszukać można nasze emocje. W praktyce wszyscy bowiem użalają się nad nieludzkim traktowaniem dzieci przez rządnych krwi kapitalistów, natomiast nikt nie widzi, że to własnie traktowanie ratowało te dzieci, ponieważ gdyby nie pracowały to umarłyby śmiercią głodową w swoich własnych domach. W tym momencie można już omówić twierdzenie o niemożliwości i wynikający z niego paradoks Hoyle'a oraz związany z nim wymiar operacyjny liczb związanych z życiem. |
|
Myślenie teoriogrowe |
|
Myślenie w kategoriach konfliktu interesu, myślenie w kategoriach zasobów, czyli ekonomiczne, myślenie w kategoriach obiektów strumieniowych, których struktury są chwilowym stanem utorzonym przez przepływające strumienie energii, materii lub informacji. Prostymi przykładami takich obiektów są: płomień i wir; bardziej złożonymi: konto bankowe i przedsiębiorstwo; a najbardziej złożonym jest: obiekt żywy, który na dodatek sam powiela się, tworząc podobne do siebie kopie. |
|
Definiens: Myślenie teoriogrowe to analiza rzeczywistości w kategoriach związanych z konfliktem interesu. Jego cechami charakterystycznymi są:
Podstawą teorii gier jest konflikt interesu rozumiany jako współzawodnictwo o ograniczone zasoby. Wszystko zatem co jest związne z pojęciem zasobu ma w tej teorii zasadnicze znaczenie. Nauką, która zajmuje się zasobami jest ekonomia, dlatego wiedza ekonomiczna ma bardzo duże z naczenie w myśleniu teoriogrowym.
Używanie teorii gier do tworzenia modeli poznawczych i przewidywawczych.
Świadomość, że każda gra ma swoje elementy charakterystyczne.
Postrzeganie reguł przyczynowo-skutkowych zgodnie z ich charakterem, czyli: liniowych jako liniowych, a nieliniowych jako nieliniowych.
Świadomość istnienia Matrix'u, wynikającego między innymi ze stosowania przez wszystkich Taktyk typu von.
Świadomość istnienia różnego rodzaju dylematów (w odniesieniu do resergii) i tego, że mogą one powodować niekończące się dyskusje z chwilowymi triumfami jednej ze stron.
Umiejętność rozwiązywania złożonych zagadnień optymalizacyjnych z uwzględnianiem rozkładu prawdopodobieństw.
Znajomość zjawiska hiperkompensacji i zagadnień związanych z treningiem.
Jednym z ważnych elementów myślenia teoriogrowego jest nauka o informacji. Jej powstawaniu, przetwarzaniu i jej roli jako czynnika sprawczego, ze szczególnym uwzględnieniem tego, że informacja jako zasób nie jest ani addytywna ani zachowawcza, skoro sama może powstać i sama zniknąć.
Umiejętność heurystycznego podejmowania decyzji i rozwiązywania problemów.
Teoria gier powinna być włączona do biologi, jako dziedzina immanentnie związana z życiem. Każdy obiekt żywy absorbuje zasoby by się powielić. Z kolei powielanie się obiektów żywych bardzo szybko prowadzi do sytuacji niedoboru zasobów, czyli do sytuacji konfliktu interesu. A to właśnie bada teoria gier. Żeby zrozumieć jakie mechanizmy doprowadziły do różnicowania się komórek tworzących wielokomórkowe obiekty żywe przydatna jest znajomość ekonomicznego Prawa Korzyści Komparatywnych. Dylemat aresztowanych, Iterowany dylemat aresztowanych i Iterowany dylemat współpracy stanowią naturalne przejście z myślenia teoriogrowego do myślenia życiowego. |
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie życiowe |
|
Definiens:
Myślenie życiowe to analiza rzeczywistości ze szczególnym uwzględnianiem specyfiki systemów, elementami których są obiekty żywe, ich populacje oraz wzajemne relacje między nimi. Głównymi cechami obiektów żywych są:
Cechami charakterystycznymi dla tego myślenia są:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Doświadczenie praktyczne |
|
Nigdy nie nauczysz się niczego szczególnego, nigdy nie będziesz wybitnie twórczy, nigdy nie osiągniesz spektakularnego sukcesu i wreszcie mało co będziesz rozumiał jeśli negatywnych konsekwencji swych decyzji nie będziesz czuł na swoim tyłku, a pozytywnych w swojej kieszeni. Dotyczy to jednostek i grup społecznych. Jan Kubań |
|
Definiens: Myślenia absolutnego nie da się nauczyć. Bardzo wielu jego elementów trzeba samemu doświadczyć. Posiadana wiedza teoretyczna musi być skonfrontowana w zastosowaniu lub wynikać z własnych doświadczeń życiowych. A gromadzenie tych doświadczeń polega na analizie i wyciąganiu wniosków podczas:
Tworzenia przedsięwzięć rzeczywiście użytecznych.
Ponoszenia wszelkich konsekwencji własnych decyzji i działań, konsekwencji zarówno pozytywnych i negatywnych.
Skutecznego stawiania sobie i osiągania celów.
Zarządzania ludźmi i przywództwa. Przy czym chodzi o przywództwo autentyczne, a nie z nadania.
Budowania skutecznych zespołów realizujących zadania celowe.
Ukierunkowanej hodowli zwierząt lub roślin.
Miałem wielkie szczęście, dane nielicznym, że doświadczyłem równoczesnego startu ogromnej części narodu do polepszenia swych warunków materialnych. Każdemy wydawało się, że jest wyjątkowy, że założy biznes i że odniesie w nim sukces. Po przeczytaniu biografii kilku bogaczy wydawało się to przecież tak banalnie proste. Marzenia wszystkich tych ludzi zostały zweryfikowane przez życie. Większości biznesy się po prostu nie udały. Nie dość, że nic nie zarobili to wielu z nich sporo straciło. Ci, którym się udało, na własnej skórze przekonali się jakim trudem, a nierzadko i uszczerbkiem na zdrowiu, zostało to okupione. Tylko nieliczni zarobili na prawdę dużo. A tylko nieliczni z tych nielicznych odnieśli duży i rzeczywisty sukces. Rzeczywisty, bo osiągnięty nie dzięki kumoterstwu, łapówkom, układom, łamaniu prawa i przykazań, lecz wynikający z zadwolenia klientów. Najważniejszy morał, który płynie z tej sytuacji był taki, że wszyscy ci ludzie mogli przekonać się na własnej skórze, że zaczynając biznes tak na prawdę to A/. o bardzo wielu sprawach mieli błędne wyobrażenia i B/. o bardzo wielu innych rzeczach nawet nie mieli bladego pojęcia. Amerykański reżyser filmowy Noël Burch (1932-) w swojej czterostopniowej skali kompetencji określił ten stan mianem nieświadomej niekompetencji. Prawdziwe doświadczenie praktyczne nabywa się przez lata, osiągając ambitne, nietuzinkowe cele, zmagając się z przeciwnościami losu i konkurentami, ponosząc przy tym pełną odpowiedzialność za swoje czyny i decyzje. |
Uwagi:
|
Podsumowanie: Większość z nas w większości spraw, w rzeczywistości znajduje się na poziomie nieświadomej niekompetencji, jednak jesteśmy przekonani, że prawie we wszystkim jesteśmy wysoce kompetentni. Szczególnie dotyczy to spraw niezwykle skomplikowanych, jakimi są kwestie społeczne. Dlaczego tak jest? Jeśli dajmy na to jesteśmy kiepskim kierowcą to bardzo szybko przekonujemy się o tym na własnej skórze, rozbijając samochód lub otrzymując mandat. W kwestiach społecznych wygląda to zupełnie inaczej. Efekty naszych złych decyzji nie wpływają bezpośrednio na nas (ulegają rozproszeniu w społeczności) i nie są tak szybkie. Ani my się nie uczymy procesów społecznych ani procesy społeczne nas nie uczą. Dlatego tak łatwo w tych tematach ulegamy manipulacji. Czytaj cytat prof. W. Kwaśnickiego. Model rozwoju kompetencji według braci Dreyfusów wyrażnie podkreśla, że żeby być kompetentnym w jakiejś dziedzinie trzeba:
Spośród kompetentnych wywodzi się najwięcej "ekspertów" i wiemlepów, których należy unikać jak ognia. Osiągnięcia to talent plus przygotowanie. Jednak im bardziej psychologowie analizują kariery osób utalentowanych, tym mniejszą rolę wydają się odgrywać wrodzone zdolności. Wyniki badań sugerują, że jeżeli ktoś jest wystarczająco zdolny, to osiągany poziom kompetencji zależy wyłącznie od pracowitości. Doświadczenie K. Anders'a Ericsson'a z lat 90-ych XX wieku. Obserwacje Jana Kubania, z lat 80-ych XX wieku z jakiego typu kursantów wywodzą się wybitni alpinisci - ano z tych, którzy opanują samodzielnie skuteczne metody treningowe i mają wystarczająco dużo samozaparcia by długo i regularnie trenować. Malcolm Gladwell mówi, że na dojście do mistrzostwa trzeba poswięcić 10 tys godzin treningu. Dysze unilevera - Unilever założył, że jeśli zbierze odpowiednich ludzi z odpowiednimi kwalifikacjami, to opracują dla niego optymalny plan. Niestety okazało się to błędnym założeniem. Skorzystano zatem ze znanej w biologii metody ewolucyjnej i ta po 45 iteracjach przyniosła spodziewany rezultat. Rewolucja przemysłowa nie była procesem napędzanym odgórnie, to wcale nie naukowcy akademiccy prowadzili badania i tworzyli teorie, w oparciu o które budowano nowe maszyny i rozwiazania techniczne. rewolucja przemysłowa w zasadzie niczego nie zawdzieczała nauce. Był to mechanizm czysto empirycznych wynalazków budowanych na drodze prób, błędów i eksperymentowania realizowany przez uzdolnionych rzemieślników, którym zależało na poprawie zdolności produkcyjnej, a co za tym idzie – dochodów swoich zakładów. Teoria ugruntowana opiera się na założeniu, że rzeczywistość społeczną najlepiej rozumieją osoby bezpośrednio w nią zaangażowani. W związku z tym odrzuca tradycyjne funkcjonalistyczne podejście, w którym badacz analizuje zbiorowość przy użyciu wcześniej opracowanego modelu teoretycznego, ponieważ powoduje to jedynie samopotwierdzanie się danej teorii (badacz utwierdza się we własnym zamyśle, bo znajduje to, co chce znaleźć). [Wikipedia pol. stan 2020.06.08] To wszystko co zostało do tej pory powiedziane Chrystus określił krótko: po owocach ich poznacie. |
|
Uwaga 2 |
|
Na Schemacie myślenia absolutnego pomiędzy myśleniem mnogościowym, a myśleniem teoriogrowym figuruje, z pozoru dziwny, biały daszek. Jest to symbol operacji zwanej ioczynem logicznym. Służy on do podkreślenia tego, że aby nabyć umiejętności myślenia absolutnego koniecznie trzeba posiadać równoczesną znajomość myślenia systemowego, myślenia mnogościowego, myślenia teoriogrowego, myślenia życiowego oraz zdobyć odpowiednie doświadczenie praktyczne w ich zakresie. | |
Moksza |
|
Definiens: Moksza w Fizyce Życia definiowana jest jako stan świadomości człowieka przejawiający się wyzwoleniem ze złudzeń, iluzji, grupowej i własnej emocjonalności. To stan świadomości prawie doskonałego poznania własnej natury, natury otaczających nas obiektów i natury sprzężeń pomiędzy nimi. Żeby osiągnąć ten stan należy dążyć do:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
|
Myślenie absolutne |
|
Definiens: Myślenie absolutne to umiejętność postrzegania i analizy rzeczywistości, taką jaką ona jest. Myślenie to charakteryzuje:
|
Uwagi:
|
Podsumowanie:
|
W głównej mierze myślenie kategoriami absolutnymi polega na:
Zdawaniu sobie sprawy, że taki typ myślenia w ogóle istnieje i składa się z tak wielu elementów.
Umiejętnym i właściwym zastosowaniu każdego z rodzajów myślenia do analizy badanego zjawiska;
Systemy, do których stosuje się myślenie absolutne są z reguły bardzo skomplikowane ponieważ:
wiele procesów zachodzi w nich jednocześnie,
mamy do czynienia ze sprzężeniem zwrotnym nie tylko w odniesieniu do procesów, lecz również w odniesieniu proces-system, co najogólniej oznacza, że wygenerowany przez system proces zwrotnie zmienia sam system (patrz system autodynamiczny),
niezwykle trudne jest nauczanie analizy takich systemów, trudna jest bowiem ich wizualizacja: ani nie ma ich jak narysować, ani jak pokazać zmian licznych procesów i zmian elementów systemu w czasie. Rozwiązaniem wydają się być filmy, ale nawet w nich trudno jest pokazać jednoczesny przebieg tej samej sytuacji z punktu widzenia wielu obserwatorów,
dotyczą one systemów społecznych, których elementami są obiekty żywe, a te zaprogramowane są genetycznie w podobny, lecz jednak różniący się od siebie sposób. Zaprogramowanie to przejawia się na przykład w postaci emocji, które znacząco i w trudny do racjonalnego wytłumaczenia sposób wpływają na proces podejmowania decyzji, co skutkuje tym, że system zachowuje się w sposób wysoce nieprzewidywalny,
istotną rolę w systemach społecznych odgrywają trudno przewidywalne ze swej natury zjawiska nieliniowe
istotą procesów związanych z osiąganiem swych celów przez obiekty żywe jest gra taktyk, a dwoma najważniejszymi elementami tej gry są: rozpoznanie za wszelką cenę taktyk przeciwnika i ukrycie lub wprowadzenie w błąd przeciwnika, co do stosowanych taktyk własnych - mówiąc prościej oszukiwanie. (patrz: taktyki von…)
Uwagi:
Przykład złożonego systemu:
Zapoznajmy się z fragmentem opisu ataku wojsk niemieckich na ZSRR w 1941 roku:
W sumie siły wojsk radzieckich w "kolebce rewolucji" i wokół niej były niemałe. Tak więc opowieści radzieckich marszałków i generałów o liczebnej przewadze nieprzyjaciela można włożyć między bajki dla obywateli ZSRR, przed którymi przedstawione wyżej liczby, ukrywano przez pół wieku jako największą tajemnicę państwową. Tylko z oczywistych przyczyn (ignorancji szerokiego audytorium) były szef Sztabu Generalnego marsz. Aleksandr M. Wasilewski (1895-1977) mógł autorytatywnie rozprawiać o "całych armadach faszystowskiego lotnictwa" i "trzykrotnej przewadze" Grupy Armii "Północ" z jej 679 czołgami i 830 samolotami nad Okręgiem Nadbałtyckim, posiadającym 1514 czołgów i 1814 samolotów. Należało jakoś wyjaśnić, dlaczegóż to początek wojny dla wojsk i dla tego okręgu (tj. Frontu Północno-Zachodniego) oraz dla całej "niezwyciężonej i legendarnej" armii oznaczał serię katastrofalnych klęsk.
Pod koniec dnia 22 czerwca 1941 r. Niemcy, pokonując od 20 do 70 km, przechwycili przeprawy przez Niemen. Radziecka obrona została przerwana w kilku miejscach, system łączności zakłócony lub zniszczony, możliwość scentralizowanego kierowania wojskami utracona. W odpowiedzi na ofensywę wojska gen. F.I. Kuzniecowa, nie orientujące się w realnej sytuacji i nie współdziałające ze sobą, próbowały zrealizować przedwojenne plany wyzwolenia zagranicznych proletariuszy od ucisku tamtejszych kapitalistów i obszarników.
Lotnictwo radzieckie, zamiast wspierać siły naziemne, dokonywało nalotów na obiekty w Prusach Wschodnich, co przy dobrze zorganizowanej obronie przeciwlotniczej nieprzyjaciela, przynosiło wielkie straty. A korpusy zmechanizowane dostały rozkaz kontruderzenia w rejonie 8. Armii gen. Broni P.P. Sobiennikowa, wzdłuż szosy Szaulai (Szawły) - Tilsit (Tylża, obecnie Sowieck).
Podczas trzydniowego boju spotkaniowego z 41. korpusem zmotoryzowanym gen. Georga Reinhardta (dywizje: 1. i 6. pancerna, 36. zmotoryzowana, 269. piechoty - około 400 czołgów) radzieckie korpusy zmechanizowane 12. i 3., działające bez wsparcia piechoty, lotnictwa, zabezpieczenia tyłów i wzajemnej łączności - zostały rozgromione, tracąc prawie 1300 czołgów. W doniesieniu szefa zarządu wojsk pancernych Frontu Północno-Zachodniego z 2 lipca czytamy: 3. korpus zmechanizowany nie istnieje. Niezbędne jest aby resztki 12. korpusu zmechanizowanego i pozostałości składu osobowego 3. korpusu zmechanizowanego prowadzić razem, rozlokowując je w rejonie miasta Ĺuga w celu nowego przeformowania.
A teraz ten sam opis wraz z uwagami dotyczącymi analizy tego systemu:
W sumie siły wojsk radzieckich w "kolebce rewolucji" i wokół niej były niemałe. Tak więc opowieści radzieckich marszałków i generałów [Kłamali, żeby maskować swoją nieudolność] o liczebnej przewadze nieprzyjaciela można włożyć między bajki dla obywateli ZSRR, przed którymi przedstawione wyżej liczby, ukrywano przez pół wieku jako największą tajemnicę państwową [Był to jeden z elementów koniecznych do tego by określona grupa ludzi sprawowała władzę]. Tylko z oczywistych przyczyn (ignorancji szerokiego audytorium) były szef Sztabu Generalnego marsz. Aleksandr M. Wasilewski (1895-1977) mógł autorytatywnie rozprawiać o "całych armadach faszystowskiego lotnictwa" i "trzykrotnej przewadze" Grupy Armii "Północ" z jej 679 czołgami i 830 samolotami nad Okręgiem Nadbałtyckim, posiadającym 1514 czołgów i 1814 samolotów. Należało jakoś wyjaśnić, dlaczegóż to początek wojny dla wojsk i dla tego okręgu (tj. Frontu Północno-Zachodniego) oraz dla całej "niezwyciężonej, legendarnej" armii oznaczał serię katastrofalnych klęsk. [Problem wizualizacji: liczby łatwo ze sobą zestawiać, gorzej jest natomiast z innymi właściwościami, na przykład siłą ognia porównywanego sprzętu lub jego niezawodnością]
Pod koniec dnia 22 czerwca 1941 r. Niemcy, pokonując od 20 do 70 km, przechwycili przeprawy przez Niemen. Radziecka obrona została przerwana w kilku miejscach, system łączności zakłócony lub zniszczony [To na schematach można jeszcze pokazać, natomiast…], możliwość scentralizowanego kierowania wojskami [tego już nie] utracona. W odpowiedzi na ofensywę wojska gen. F.I. Kuzniecowa, nie orientujące się w realnej sytuacji i nie współdziałające ze sobą, próbowały zrealizować przedwojenne plany wyzwolenia zagranicznych proletariuszy od ucisku tamtejszych kapitalistów i obszarników [Hasła odwołujace się do syndromu Kalego były potrzebne głównie do sprawowania władzy, w tym do kierowania wielkiej liczby współziomków do dokonywania "usprawiedliwionej" grabieży].
Lotnictwo radzieckie, zamiast wspierać siły naziemne, dokonywało nalotów na obiekty w Prusach Wschodnich, co przy dobrze zorganizowanej obronie przeciwlotniczej nieprzyjaciela, przynosiło wielkie straty. A korpusy zmechanizowane dostały rozkaz kontruderzenia w rejonie 8. Armii gen. Broni P.P. Sobiennikowa, wzdłuż szosy Szaulai (Szawły) - Tilsit (Tylża, obecnie Sowieck).
Podczas trzydniowego boju spotkaniowego [W gruncie rzeczy gdybyśmy chcieli trochę dokładniej przedstwić ten bój, na przykład za pomocą filmu, to musiałby on bardzo długo trwać: raz bo dotyczyłby bardzo wielu miejsc, a dwa w każdym z nich trzebaby zarejestrować kluczowe procesy] z 41. korpusem zmotoryzowanym gen. Georga Reinhardta (dywizje: 1. i 6. pancerna, 36. zmotoryzowana, 269. piechoty - około 400 czołgów) radzieckie korpusy zmechanizowane 12. i 3., działające bez wsparcia piechoty, lotnictwa, zabezpieczenia tyłów i wzajemnej łączności zostały rozgromione, tracąc prawie 1300 czołgów. W doniesieniu szefa zarządu wojsk pancernych Frontu Północno-Zachodniego z 2 lipca czytamy: 3. korpus zmechanizowany nie istnieje. Niezbędne jest aby resztki 12. korpusu zmechanizowanego i pozostałości składu osobowego 3. korpusu zmechanizowanego prowadzić razem, rozlokowując je w rejonie miasta Ĺuga w celu nowego przeformowania [Wycofanie można pokazać strzałkami, ale z przeformowaniem byłby już duży kłopot].
Na podstawie danych statystycznych z ponad dwustu prac naukowych stwierdzono, że geny wyznaczają nie więcej niż 48% ilorazu inteligencji; 52% jest pochodną opieki prenatalnej, środowiska i edukacji.
Za potwierdzenie tej teorii może nam posłużyć, największy geniusz ludzkości- Leonardo da Vinci. Na podstawie notatek, dzienników i prac samego mistrza Michael J. Gelb autor książki pt. „Myśleć jak Leonardo da Vinci”, opisuje siedem kroków do genialności „na co dzień”:
Curiosità (ciekawość): nienasycone dążenie do wiedzy i ciągłego doskonalenia.
Dimostrazione (demonstracja): konsekwentne sprawdzanie wiedzy drogą doświadczeń, wytrwałości i gotowości do uczenia się na własnych błędach niż opieranie sie na sądach innych.
Sensazione (uczucie): nieustanne wyostrzanie zmysłów, zwłaszcza wzroku, jako metoda wzmocnienia doznań.
Sfumato ("rozpływanie się we mgle"): gotowość do zaakceptowania wieloznaczności, paradoksu i niepewności.
Arte/Scienza (sztuka/nauka): dochodzenie do równowagi pomiędzy nauką a sztuką, logiką a wyobraźnią.
Corporalitá (cielesność): dążenie do sprawności fizycznej i opanowania, ponieważ zdrowy umysł wymaga zdrowego ciała.
Connessione (łączenie): nawyk łączenia wielu dyscyplin wokół danego zjawiska, świadomość, że wszystko jest ze sobą powiązane.
Więcej: Siedem kroków do genialności Leonarda da Vinci
<